กังหันลม คือเครื่องจักรกลอย่างหนึ่งที่สามารถรับ และแปลงพลังงานจลน์จากการเคลื่อนที่ของลมให้เป็นพลังงานกลได้ และนำพลังงานกลมาใช้เพื่อสูบน้ำโดยตรง หรือ ผลิตเป็นพลังงานไฟฟ้า ในการพัฒนากังหันลมเพื่อนำมาใช้ประโยชน์เริ่มมีมาตั้งแต่สมัยอียิปต์โบราณจนถึงยุคปัจจุบัน โดยการออกแบบกังหันลมต้องอาศัยความรู้ทางด้านพลศาสตร์ของลม และหลักวิศวกรรมศาสตร์ในแขนงต่าง ๆ เพื่อให้ได้กำลังงาน พลังงาน และประสิทธิภาพสูงสุด
พลังงานที่เกิดขึ้นจากกังหันลมนี้ เป็นพลังงานที่เกิดขึ้นเองได้ตามธรรมชาติ และเกิดขึ้นอยู่เป็นประจำ ทำให้มีการนำพลังงานชนิดนี้มาปรับใช้ให้เกิดประโยชน์ในหลายด้าน ในการผลิตพลังงานไฟฟ้าจากกังหันลมนี้ เกิดจากการเชื่อมต่อเข้าของเทอร์ไบน์ และไดนาโมของกังหันลม จึงทำให้เกิดไฟฟ้าขึ้นมาได้
รูปแบบของกังหันลม มีอยู่ 2 ประเภท คือ

1. กังหันลมแนวแกนตั้ง
จะเป็นกังหันลมที่มีแกนหมุน และใบพัดตั้งฉากพร้อมกับการเคลื่อนที่ของลมไปแนวราบ

2. กังหันลมแนวแกนนอน
จะเป็นกังหันลมที่มีลักษณะแกนหมุนขนาด และมีการเคลื่อนที่ของลมในแนบราบ โดยมีใบพัดเป็นตัวตั้งฉากรับกับแรงลม
การสร้างพลังงานไฟฟ้าด้วยกังหันลมเป็นกระบวนการที่ใช้ความเข้าใจเกี่ยวกับการแปลงพลังงานของลมให้กลายเป็นพลังงานไฟฟ้า กระบวนการนี้ประกอบด้วยขั้นตอนต่าง ๆ ดังนี้
1. การแปลงพลังงานของลมเป็นการหมุนของตัวกังหัน

เมื่อลมได้ผ่านใบพัดของกังหันลม จะทำให้กังหันลมหมุนเพื่อเกิดการเคลื่อนที่ ซึ่งเป็นการแปลงพลังงานของลมเป็นการหมุนของตัวกังหัน
2. การหมุนของตัวกังหันเป็นพลังงานกล

การหมุนของตัวกังหันจะถูกนำมาใช้ในการสร้างพลังงานกล โดยใช้เครื่องปั่นไฟฟ้าภายในกังหันลม
3. เครื่องปั่นไฟฟ้าภายในกังหันลม

เครื่องปั่นไฟฟ้าภายในกังหันลมจะถูกขับเคลื่อนด้วยการหมุนของตัวกังหัน ซึ่งจะแปลงพลังงานกลจากการหมุนเป็นพลังงานไฟฟ้า
4. การรับรู้ และควบคุมความเร็วของลม

ส่วนสำคัญอีกอย่างหนึ่งของการสร้างพลังงานไฟฟ้าด้วยกังหันลมคือการรับรู้ และควบคุมความเร็วของลม โดยใช้เซนเซอร์ต่าง ๆ เพื่อตรวจจับความเร็วของลม และปรับการหมุนของตัวกังหันให้เหมาะสม
5. การเชื่อมต่อกับเครือข่ายไฟฟ้า

พลังงานไฟฟ้าที่ถูกสร้างขึ้นจากกังหันลมจะถูกเชื่อมต่อเข้ากับเครือข่ายไฟฟ้า เพื่อให้สามารถใช้งานได้กับระบบไฟฟ้าในพื้นที่